โรเบิร์ต เลวานดอฟสกี้ “เมื่อคุณอายุ 16 และคุณสูญเสียพ่อไป คุณไม่มีทางรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับคุณ ผมตัดสินใจเล่นฟุตบอล ไม่มีพ่อคอยบอกว่าอะไรดีที่สุด ผมมีแต่แม่ ผมรู้ว่าตอนนี้พ่ออยู่ที่ไหนสักแห่งข้างๆ รู้ว่าท่านอยู่ที่นั่นและสนับสนุนผมอย่างมาก”
“ตอนที่ผมเล่นฟุตบอลครั้งแรก ผมอายุแปดขวบและเล่นกับเด็กที่แก่กว่าผมสองปี มันเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ ไม่เพียงแค่ทางร่างกายเท่านั้นแต่รวมถึงในแง่ของความคิดด้วยว่าผมต้องฉลาด ”
“พัฒนาการที่แท้จริงของผมไม่ได้เกิดขึ้นจนกระทั่งผมอายุ 19 หรือ 20 ปี ผมยังคงทำงานและสิ่งที่สร้างความแตกต่างอย่างมากให้กับผมคือ การออกกำลังกายในโรงยิม ผมใช้เท้าซ้าย เท้าขวา และศีรษะ ผมต้องการเป็นกองหน้าครบเครื่อง”
“เมื่อพ่อของผมจากไป มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมาก เขาไม่สามารถเห็นเกมแรกของผมในฟุตบอลอาชีพได้ หลังจากเสียพ่อไป ผมต้องเริ่มรู้ว่าตัวเองไปทางไหน ถูกทาง หรือผิดทาง”