“วัยเด็กของผม? มันซับซ้อนมาก สำหรับคนที่เกิดในชุมชนเช่น เรสทินกา มันยากที่จะทำตามเส้นทางของคุณและไม่ไขว้เขว ผมเติบโตขึ้นมาในชุมชนที่มีอาชญากรรมและการค้ายาเสพติด แต่ผมก็เข้มแข็งที่จะมุ่งความสนใจไปที่การเป็นนักฟุตบอล การออกจากชุมชนเป็นการเสียสละครั้งใหญ่ แต่ความทะเยอทะยานของผมยิ่งใหญ่กว่า”
“ผมอยากเล่นให้สโมสรที่เปิดประตูให้ผมจริงๆ (อิมิตูบา) แต่เรื่องราวของผมแตกต่างออกไป ผู้เล่นหลายคนไม่มีโอกาสเล่นในบราซิล แต่พวกเขาได้รับโอกาสในยุโรป ผมเป็นหนึ่งในนั้น”
“ตอนผมอายุ 14 ปี ผมเล่นให้กับ ปอร์โต อเลเกร จากนั้นก็มีโอกาสได้เล่นให้กับ เอาแดกซ์ ผมใช้เวลาอยู่ที่นั่นหนึ่งปีที่นั่น และ สโมสรถูกขาย พวกเขาลิสต์รายการผู้เล่นที่ต้องเอาออก และผมก็อยู่ในรายชื่อ”
“แต่ผมไม่มีเวลาที่จะร้องไห้ ผมมีโอกาสอีกครั้งกับ อิมบิทูบา สำหรับผมนั่นคือโอกาส และผมสัญญากับตัวเองว่าจะคว้าทุกโอกาสที่เข้ามา”
“สามเดือนต่อมา อิมบิตูบา อยู่ในรอบชิงชนะเลิศของ U-20 ดิวิชั่น 2 มันไม่ดีพอที่จะคว้าแชมป์ แต่ก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของแมวมองจากสโมสรที่ใหญ่ที่สุดในรัฐ “
“เมื่อผมอายุ 16 หลังการฝึก ผมจะยืนข้างถนนและขอให้คนซื้อของกินหรือขนมให้บ้าง บางคนช่วย บ้างก็ดูถูก”
“ความทรงจำในการเริ่มต้นมันหนัก แต่ก็ต้องการเติมเต็มความฝัน เมื่ออายุได้ 16 เมื่อต้องไปฝึกซ้อมไกลบ้าน ผมอยู่ห่างจากบ้านราว 8-9 ชั่วโมง เงินก็ไม่พอขึ้นรถเมล์ ไม่มีอะไรจะกิน”
“ผมสูญเสียเพื่อนมากมายในโลกของอาชญากรรม การค้ายาเสพติด… ดีว่าผมก้าวมาในวงการฟุตบอล ที่สามารถอยู่ในสโมสรใหญ่ได้”
“ผมต้องการทำผลงานที่ยอดเยี่ยมในฟุตบอลโลก ผมต้องการคว้าแชมป์โลกให้กับประเทศ ผมจะทำให้ดีที่สุด”
“ผมได้พูดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของครอบครัวกับ โรนัลดินโญ่ แล้ว และเขาเป็นหนึ่งในไอดอลของผมที่สวมเสื้อตัวนี้ ผมไม่เคยคุยกับเขาได้ก่อนที่จะเซ็นสัญญากับบาร์ซ่า แต่แน่ใจว่าเขาคงบอกให้ผมทำตามความฝัน ความฝันของผมคือการได้เล่นให้บาร์เซโลน่า”
“ผมได้รับข้อเสนอมากมายในช่วงซัมเมอร์จากหลายๆ สโมสร แต่ผมรู้ดีว่าตัวเองต้องการอะไร ไอดอลในวัยเด็กของผมเล่นให้กับบาร์เซโลน่า ดังนั้นผมจึงฝันที่จะเซ็นสัญญากับบาร์ซ่า”
“เมื่อถูกถามว่า ออกจากลีดส์เพื่อสโมสรที่ใหญ่ที่สุดในโลกซึ่งก็คือ บาร์ซ่า และเข้าร่วมทีมบราซิลหรือไม่ มันไม่ใช่แค่จินตนาการเท่านั้น แต่ผมทำมันสำเร็จด้วยความยากลำบากมากมาย งานและความทุ่มเท ผมบรรลุในสิ่งที่ต้องการมาโดยตลอด”
“ตอนที่ผมเล่นให้กับลีดส์ สิ่งที่ผมใฝ่ฝันมาตลอดก็เกิดขึ้น…การเล่นให้กับทีมชาติบราซิล ผมได้วางแผนเป้าหมายนั้นไว้ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ การฝึกซ้อมและเกมทุกนัดนั้นคุ้มค่า”
“ผมชอบเลี้ยงบอล แต่ผมไม่เลี้ยงบอลกับเพื่อนร่วมทีมในการฝึกซ้อม ระหว่างการฝึกซ้อม ผมพยายามทำตามโค้ช เน้นที่แนวทางแทคติก ผมเลี้ยงลูกระหว่างการแข่งขัน ไม่ใช่ในการฝึกซ้อม”
“ผมอยู่ภายใต้โค้ช บิเอลซ่า เขาเป็นคนที่มีความต้องการสูง ต้อนรับผมด้วยอ้อมแขนที่เปิดกว้าง แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา ผมสนุกกับการทำงานกับผู้คนที่มีแพสชั่นสูง”
“ผมคิดว่าการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดในอาชีพ คือการตัดสินใจที่จะออกจากแรนส์ไปยังลีดส์ ผมมีเวลา 30 นาทีในการตัดสินใจที่จะเปลี่ยนชีวิต ผมมีฤดูกาล 2019/20 ที่ยอดเยี่ยมกับแรนส์ และเราคว้าตั๋ว ชปล.ครั้งแรก”
“ประธานของ แรนส์ เรียกผมเข้าไปในห้อง บอกผมเกี่ยวกับลีดส์และขอให้ผมตัดสินใจภายใน 30 นาที ผมรอไม่ได้เพราะตลาดจะปิดลง”
“มันเป็นเรื่องยากที่จะออกจากแรนส์ แต่คุณเอ๊ย… นั่นทีมพรีเมียร์ลีก”